Του Νίκου Μάλλιαρη

Πριν από λίγους μήνες, από την Ισπανία όπου ευρισκόμουν, αισθάνθηκα την ανάγκη να επικοινωνήσω με τον Θάνο Μικρούτσικο, θέλοντας να του μεταφέρω την αγάπη μου και να του πω ότι δεν τον ξεχνάμε στον αγώνα που έδινε. Παράλληλα, να του θυμίσω ότι η σκέψη να συνδεθεί το όνομά του με την Καισαριανή, ήταν επιθυμία του συλλόγου βετεράνων ποδοσφαιριστών.

Του έστειλα τότε το παρακάτω μήνυμα:

«Αγαπημένε μου Θάνο,

Σου στέλνω μουσικό χαιρετισμό από τη «σπανιόλα» Γαλικία, με τις τοπικές και τις γειτονικές βασκικές μουσικές και τραγούδια. Σου υπενθυμίζω την πρόταση για τη διοργάνωση μιας συναισθηματικά φορτισμένης βραδιάς, γεμάτη μνήμες και φίλους από την προσφυγομάνα, αντάρτισσα και ποδοσφαιρομάνα Καισαριανή. Δεν ξεχνάμε την ιδέα να σε προτείνουμε για επίτιμο δημότη της πόλης. Να είσαι καλά και θα τον «φάμε» τον γέρο… με το δρεπάνι. Όταν επιστρέψω τα λέμε πάλι.

Με αγάπη,
Νίκος Μάλλιαρης»

31 Αυγούστου 2019

***

Επέστρεψα από την Ισπανία και στα μέσα Σεπτέμβρη, μιλήσαμε τηλεφωνικά με τον Θάνο για την πρόταση των παλαίμαχων ποδοσφαιριστών του Εθνικού Αστέρα. Του άρεσε η ιδέα, αλλά δεν αισθανόταν καλά και δεν ήθελε να κάνει κάτι εκείνη την ώρα.

-Την άλλη εβδομάδα έχω πάλι κάτι εξετάσεις. Άσε να δούμε πως θα πάνε και τα ξαναλέμε.

Του τηλεφώνησα μετά από κάποιες μέρες να μάθω για τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Σήκωσε ο ίδιος το ακουστικό. Μόλις άκουσε τη φωνή μου και τα πρώτα λόγια, απάντησε με βαριά φωνή: -Άστα Νίκο, πάμε χάλια…

Του είπα, ένα άψυχο «κουράγιο Θάνο» και έκλεισα το τηλέφωνο πριν ακούσει το κλάμα μου. Τις επόμενες μέρες τον μετέφεραν στο νοσοκομείο. Η συνέχεια είναι γνωστή.

Ο Θάνος δεν είναι πια μαζί μας. Μας κληρονόμησε, όμως, την ελπίδα για τη ζωή. Το χαμόγελο για το αύριο, τη δύναμη να παλεύουμε τα προβλήματα. Τα υπέροχα τραγούδια του, τις απίστευτες μελωδίες και τα μοναδικά του κείμενα. Την αγάπη για την ποίηση.

Στους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές του Εθνικού Αστέρα και τη δημοτική αρχή Καισαριανής, περνάει πλέον η ευθύνη για την πραγματοποίηση της ιδέας, που άρεσε στον Θάνο μας.

Ο Θάνος αγαπούσε το ποδόσφαιρο. Το καλό ποδόσφαιρο. Λάτρευε την Καισαριανή. Με χαρά είχε αποδεχθεί την πρόταση και έγινε μέλος του Αστέρα 2004.

Πόσες φορές δεν καλωσόρισε στον «Σταυρό του Νότου» και στο «Ηρώδειο», με τους Μανόλη Μητσιά, Γιάννη Κούτρα και τους συνεργάτες του, τα παιδιά της ομάδας του Αστέρα 2004.  Για όλους μας, ήταν και παραμένει μέλος της ομάδας.

Αχ, και να μπορούσα τώρα να του ξαναπώ, πόσο άγγιξαν τις καρδιές των ποδοσφαιριστών, τα τόσα πολλά που είπε για εκείνους, σε λίγες μόνο λέξεις: «Γιατί η μπάλα στα πόδια των μάγων της, δημιουργεί την ίδια απόλαυση με τις πιρουέτες του Νουρέγιεφ, την ίδια απόλαυση με τον Γκλεν Γκουλντ όταν παίζει Μπαχ ή με τον Ραβί Σανκάρ όταν αυτοσχεδιάζει.

Κι εκεί όπου η Τέχνη ταυτίζεται με το ποδόσφαιρο, εκεί όπου οι μεγάλοι καλλιτέχνες συναντούν τους μεγάλους μάγους της μπάλας, είναι η στιγμή που ξεπερνούν τις καταγεγραμμένες τους δυνατότητες. Εκεί που ξεπερνούν τα όριά τους. Εκεί που κάνουν το αδύνατο, δυνατό. Στην περιπέτεια του ανθρώπου αυτό δεν είναι που μετράει;»

Σ΄ ευχαριστούμε για όλα ΘΑΝΟ.

ΠΗΓΗ: ethnos.gr