«Πραγματικά, δεν ξέρω πώς να σας εκφωνήσω αγαπητότατε κύριε Κώστα Νεστορίδη! Σας ζητώ συγγνώμη για την τόση αμηχανία μου, αλλά αυτή εκπορεύεται από την εκτίμηση και τον σεβασμό μου απέναντί σας, για το λόγο πως από την παιδική και νεανική μου ηλικία ήσασταν κάτι σαν μύθος, σαν φυλαχτό στον κόρφο ενός παιδιού… Θέλω, γράφοντας αυτές
«Πραγματικά, δεν ξέρω πώς να σας εκφωνήσω αγαπητότατε κύριε Κώστα Νεστορίδη! Σας ζητώ συγγνώμη για την τόση αμηχανία μου, αλλά αυτή εκπορεύεται από την εκτίμηση και τον σεβασμό μου απέναντί σας, για το λόγο πως από την παιδική και νεανική μου ηλικία ήσασταν κάτι σαν μύθος, σαν φυλαχτό στον κόρφο ενός παιδιού…
Θέλω, γράφοντας αυτές τις γραμμές, να είμαι ψύχραιμος και όχι μελοδραματικός, επειδή το ποδόσφαιρο δεν αντέχει τέτοιες συμπεριφορές, αλλά, παράλληλα, θέλω να σας υπογραμμίσω τον θαυμασμό μου, που έχει διαρκέσει έως σήμερα που έχω συμπληρώσει εβδομήντα συναπτά χρόνια…
Σε αυτή την ηλικία, μιλάω ακόμα για σας και για κάποιους από τους συμπαίκτες σας, οι οποίοι με τη μπάλα που παίζατε καταφέρνατε και κάνατε ευτυχείς εμάς και τις οικογένειές μας… Αλλά και τις γειτονιές μας…Λίγο είναι αυτό; Μέσα από τις στάχτες του πολέμου και των συνεπειών του, πρόσφυγες όντας, από οικογένειες ποντίων, θέλαμε (είχαμε ανάγκη) να κρατηθούμε σε μια καθημερινότητα και να ξεχωρίσουμε…
Ήρθαν λοιπόν οι ματωμένες ιστορίες των ξεριζωμένων πατεράδων και παππούδων μας, τα ρεμπέτικα, τα δημοτικά, η τέχνη του Καραγκιόζη… Είχαμε τον Λουντέμη, τον Καζαντζάκη, αλλά και τον Νεστορίδη και τον Παπαϊωάννου και τους άλλους άσους της ΑΕΚ. Και όλα αυτά υπήρξαν τα… λάφυρα και τα στηρίγματα των γενεών μας!Σας θυμάμαι κύριε Νεστορίδη από την παλιά Καλλιθέα, στην οδό Ματζαγριωτάκη, όπου διέμενα σε μικρή ηλικία. Ήμουν 10-12 χρονών και παίζαμε το τόπι στις πέριξ γειτονιές.
Εκεί λοιπόν, με τους πιτσιρικάδες που παίζαμε με μπάλα από συμπιεσμένες εφημερίδες (φτώχια γαρ), περνούσατε ενίοτε και μας δείχνατε τον σωστό τρόπο που θα έπρεπε να κλωτσάμε κλοτσήματος την μπάλα. Σας θυμόμαστε πως είχατε στέκι στην πιάτσα με τα τρίκυκλα για τις μεταφορές, καθ’ ότι εργαζόμενος και άνθρωπος του μεροκάματου. Αυτή η παιδική μου μνήμη δεν θα σβήσει! Μάθαμε όλοι πως είσαστε ο θρύλος της ΑΕΚ. Γίναμε (με την παρέα μας) ΑΕΚτζήδες, συνδυάζοντας την καταγωγή της προσφυγιάς, με τα χρώματα και την προέλευση του δικεφάλου…
Ήταν η πραγματικότητα μιας παλαιότερης ζωής και εσείς παίξατε έναν σπουδαίο ρόλο γιατί μας εμψυχώνατε με την απαράμιλλη τέχνη-τεχνική της μπάλας και τη μαγεία των γκολ! Με αυτή την έννοια, ήσασταν ο φορέας του… πολιτισμού στη ζωή μας.
Τι άλλο από τη λέξη «Τέχνη» να βάλω, για έναν άνθρωπο που κατείχε ένστικτο-διορατικότητα-πείσμα για το στόχο-επιμονή-δημιουργία στρατηγικής-όσφρηση των φάσεων-σωστές τοποθετήσεις-σοφία στις ντρίπλες-και θεαματικά σουτ που κατέληγαν στα δίχτυα;
Σας ζητώ συγνώμη για το μάκρος της αναδρομικής επιστολής μου, αλλά η φωτογραφία που απαθανατίζει την βράβευσή μου από εσάς, με τιμάει και μου φέρνει στη μνήμη τις χαρές και την συγκίνηση που μας δωρίζατε στον παρελθόντα χρόνο. Είσαστε ένα σημαντικό κομμάτι στην ιστορία της ΑΕΚ, αλλά και στη ζωή των νεανικών μας χρόνων και κάτι τέτοιο δεν είμαι διατεθειμένος να το διαγράψω από τη μνήμη μου, γιατί οι μνήμες είναι που μας κρατάνε…
Εύχομαι να είσαστε πάντα καλά και να κρατάτε τη σημαία της ομάδας ψηλά!
Με άπειρη εκτίμηση και σεβασμό, Νότης Μαυρουδής».
ΠΗΓΗ: aek365.org
3 comments
3 Comments
gate io量化跟单
23/03/2023, 05:48Reading your article has greatly helped me, and I agree with you. But I still have some questions. Can you help me? I will pay attention to your answer. thank you.
REPLYKayıt Ol
12/05/2023, 08:39At the beginning, I was still puzzled. Since I read your article, I have been very impressed. It has provided a lot of innovative ideas for my thesis related to gate.io. Thank u. But I still have some doubts, can you help me? Thanks.
REPLYΑνώνυμος
10/03/2024, 08:16Thank you for your sharing. I am worried that I lack creative ideas. It is your article that makes me full of hope. Thank you. But, I have a question, can you help me?
REPLY